Femke op vakantie

Vorige week donderdag is Femke met mijn broer en schoonzus vertrokken voor een weekje Corfu.Met pijn in mijn hart heb ik haar laten gaan,ja ik hou ze liever kort bij mij,maar ze moeten ooit toch eens beginnen met hun vleugels uitslaan.
Vrijdag kreeg ik dan een eerste telefoontje en ik hoorde haar wenen, want ze wilde nog eens graag haar mama zien, maar dat kon dus niet en mijn hart brak een beetje.Je kan zomaar niet naar ginder vliegen om ze terug te gaan halen hé.Een uurtje later kreeg ik dan een sms dat ze zich al terug beter voelde.Eigenlijk was ze oververmoeid omdat ze die donderdag om 7u s'morgens al wakker was en ze pas rond 2u s'nachts konden gaan slapen.Mijn broer heeft haar dan verteld wat ze allemaal gingen doen en nadien voelde ze zich stukken beter.De zaterdag heeft ze dan naar mijn schoonma gebeld om haar een gelukkige verjaardag te wensen en ze klonk stukken beter, een goede nachtrust kan bij haar wonderen doen.
Zondag heeft ze blijkbaar kennis gemaakt met een ander meisje en had ze toch iemand om mee te spelen.
Maandag hebben we haar niet gehoord en dinsdag toen ze belde stonden wij juist in Oostende aan het station om terug te komen van een dagje zee met Jelle.
Nu straks rond 2.40u landt hun vliegtuig en zit haar vakantie erop.
Ik ben reuze benieuwd naar haar verhalen.
En morgennacht vertrekken wij met ons gezinnetje voor een weekje vakantie naar het Zuiden van Frankrijk.

2 kleine kinderen en 1 groot

Volgende foto's hoeven dus geen uitleg.

ziek, het vervolg deel 3

Nog eens eventjes een update geven van mijn gezondheidstoestand.

Vorige week dinsdag ben ik dan nog eens bij de huisdokter op controle geweest en ik ben dus duidelijk aan de beterhand maar moest voor alle zekerheid nog antibiotica verder nemen tot vrijdag.Dan heb ik in totaal 14dagen medicatie genomen en dat zou beter zijn.Mijn handen zijn ook beter maar daar waar ik overal brubbeltjes had begin ik nu te vervellen.Ik krijg dus een babyhuidje, hihi spijtig niet over mijn hele lichaam.
Donderdag stond ik vol rode vlekken en dat was volgens de bijsluiter van de antibiotica normaal.Aangezien ik er geen last van had ben ik er dan ook niet mee naar de dokter geweest.Ik moest de vrijdag de laatste medicatie nemen en sinds zaterdag zijn die vlekjes dus stilaan verdwenen.
Op mijn been zelf is nog steeds een rode vlek, die huid staat gespannen en blinkt maar dat is blijkbaar iets van lange duur eer dat volledig weg zal zijn. S'avonds leg ik er nog ijs op en ik slaap nog steeds met mijn benen hoger dan mijn hoofd.Ik ben er zeker van dat dit ook wel in orde zal komen.

zalige zondag

Terwijl de kinderen in het zwembadje spelen is Hans onkruid aan het uittrekken.En ik, ik zat op het terras en keek er naar.Meer moet dat toch niet zijn.