Jelle jarig

Speciaal voor Jelle schrijf ik dit stukje apart.


Hij verdient het om een apart stukje voor hem te krijgen.Mijn zoon is jarig en dat moet gevierd worden.


Vandaag heeft hij al een eerste stuk gekregen voor zijn verjaardag, een pannenkoekenfeestje voor de familie langs Hans zijn kant, morgen krijgt hij nog een deel van mijn familie.





Jelle mijn liefste schatje, mama houdt zielsveel van je en ik zal ervoor zorgen dat je elk jaar een leuke dag mag hebben met je verjaardag.


Mijn verdriet zal ik verstoppen en de vrije loop laten gaan als je slaapt.

Gelukkige verjaardag schattie!!!!

24 december 2003

Wat voor elke aanstaande moeder een droom zou moeten zijn is voor mij een dag van blijdschap en verdriet geworden.

4jaar geleden toen ik eind april een zwangerschapstest deed was ik de koning te rijk.Eindelijk na een jaar proberen en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap was ik terug zwanger.Er ging een broer of zus voor Femke bijkomen.Toen ik begin juni een eerste echo kreeg en men feliciteerde me met de boodschap dat het er 2gingen worden was ik superblij.Na de emotionele euforie hadden we wel enige twijfel of we dit wel gingen aankunnen maar die gedachten smolten als sneeuw voor de zon want we wilden heel graag 3kinderen.
Ik beleefde een zalige zwangerschap en liet voor alle zekerheid een vruchtwaterpunctie doen want ik was al 38 toen ik moest bevallen.

Op 1september belde men me met de mededeling dat de punctie geen afwijkingen had gevonden en dat er 2jongens op komst waren.Door het dolle heen waren we allemaal.
Maar enkele weken later toen men een uitgebreide echo nam kwam men tot de vaststelling dat een van de 2jongens geen werkende nieren had waardoor de longen niet konden ontwikkelen bij gebrek aan vruchtwater.Toen stortte onze wereld helemaal in.Men heeft ons uitgelegd dat zulke kindjes niet levensvatbaar zijn.

Hoe ik de volgende maanden doorgekomen ben moet ik niet vertellen want dat is iets wat elke ouder verstaat.

De gyne wilde de bevalling ook enkele weken vroeger doen en prikte daarom de datum: 23 december. Hij ging er speciaal voor uit verlof komen.Maar toen de dag aankwam en we naar het ziekenhuis gingen voor een geplande keizersnede hadden ze bij de prematuurtjes geen couveuse vrij, in geval van dat een van de jongens dit zou nodig gehad hebben.
We zijn dan maar terug naar huis gegaan en er werd beslist dat we de volgende dag mochten terugkomen.Iedereen was geschrokken dat ze dit zo maar beslisten maar ik was stiekem blij want zo had ik Sam* nog een extra nachtje bij mij.

Op 24 december om 11.10u is Jelle geboren en om 11.11u is Sam* ter wereld gekomen.Jelle hebben ze heel eventjes laten zien maar Sam* werd direct meegenomen.De pediaters stonden hem op te wachten om te zien of ze iets voor hem konden doen.Ik had te verstaan gegeven dat als er niets aan hem kon gedaan worden ik niet zou gewild hebben dat hij pijn zou hebben en een erge doodstrijd zou moeten leveren.Gelukkig waren de dokters het daarmee eens en hebben ze voor Sam* gedaan wat ze konden en hebben we spijtig genoeg afscheid moeten nemen.

Ik werd heen en weer geslingerd tussen enerzijds een enorm verdriet en anderzijds dolgelukkig omdat Jelle sterk genoeg was om bij mij te blijven.

Sam* ik mis je en de leegte die ik voel in mijn armen zal ik levenslang met me meedragen.Je vergeten zal ik nooit.

wensen

Dit is voor diegenen die bij vergetelheid geen e-mail van mij hebben gekregen en ook voor de bezoekers van deze blog.

Plustaken

Zoals ik in een vorige post had geschreven krijgt Femke dus elke dag een extra taak mee naar huis om haar te leren iets te doen voor school.
Vandaag had de juf in haar agenda de vraag gesteld of we ermee wilden doorgaan na de vakantie of niet.Femke heeft daarop zelf gezegd dat ze met die taken wil doorgaan.Dat wil dus zeggen dat ze het aan de ene kant leuk vindt ook al is haar reactie bijna elke dag dat ze het niet kan.Maar met de nodige uitleg en hulp van ons doet ze ze toch.
Toch wel een hele prestatie van haar.

verwarmingsperikelen

Gisterenmorgen tot de conclusie gekomen dat de verwarming stuk is.
Hans gebeld en hij is komen kijken maar vond niet direct wat er zou kunnen schelen.Hij heeft dan maar direct gebeld naar diegene die elk jaar een onderhoud komt doen maar die liet ons weten dat hij geen tijd had en dat we maar de installateur moesten bellen en anders moesten we maar wachten tot volgende week dinsdag.Die zijn zot zeker.Wie kan er nu met 2 kinderen 6dagen zonder warm water en zonder verwarming terwijl het buiten to -5 kan vriezen de volgende dagen?
Wel wij dus niet en Hans heeft dan maar gebeld naar iemand in Ramsel die hij kent.
Vanmorgen om 9u heb ik al telefoon gekregen en terwijl ik deze tekst aan het typen ben stopt de technieker hier al.Nog eventjes en we hebben het weer lekker warm.Er zijn toch nog mensen die tijd maken om iemand te depanneren.

Sinterklaas

Ja ja de sint is hier ook gepasseerd maar ik heb nog geen tijd gehad om erover te bloggen.
Op donderdagmorgen toen ik opstond om te gaan werken(soms werk ik nog eens) lag er nog niets van de goedheilig man maar tegen dat ik vertrok lag er vanalles bij hun schoentjes.



Ze waren dolgelukkig en dan de zaterdag erop kregen ze nog cadeautjes van de sint die bij Hans op werk kwam.Daar kreeg Jelle zijn langverwachte mobilhome van Playmobil.Dat was het enige dat hij vroeg en zijn gezichtje straalde van geluk maar spijtig was ik het fototoestel vergeten en kon ik dit dus niet op de gevoelige plaat vastleggen.Femke kreeg daar een kleine racebaan want van meisjesspeelgoed wil ze niet weten en ze hebben dat weekend echt flink samen gespeeld.Femke met de mobilhome en Jelle met de racebaan.Begrijpen wie begrijpen kan.

Clouseau 20

Gisteren naar het concert geweest van Clouseau in het sportpaleis.




Ik vond het zeer goed en volgend jaar zullen we weer van de partij zijn, wees daar maar zeker van.

In memoriam

Rambo °2september 1990-*28november 2007

17jaar is mijn trouwe viervoeter geworden.Een hele leeftijd voor een hond maar wat er al enkele maanden zat aan te komen is woensdag dan toch waarheid geworden.
Al enkele maanden zag je hem achteruit gaan, hij begon slechter te zien, minder te horen en deed zijn behoeften daar waar hij stond.
Maar dinsdagnacht was de ergste nacht die we met hem meegemaakt hebben.We waren er al enkele keren eens moeten voor opstaan omdat hij aan het blaffen was en als we dan gingen kijken dan stond hij daar gewoon in een hoekje en het leek alsof hij niet meer wist waar hij was.Nu moesten we er bijna elk half uur uit want hij stopte gewoon niet met blaffen, geen goede nachtrust dus en rond 3u riep Hans ineens dat ik dringend moest komen.Rambo had een epileptische aanval gekregen, hij lag daar te schokken en er kwam bloed uit zijn mond.Een akelig zicht dus en Hans was er zelfs niet goed van.Toen die aanval door was dan werd hij weer rustig en is dan 2uurtjes stil geweest maar rond 5u begon hij weer te blaffen.
Na die aanval heb ik dan beslist dat ik hem zo niet kon laten verder leven en s'morgens nadat de kinderen naar school waren heb ik de dierenarts gebeld om hem een spuitje te komen geven.Maar hij kon niet weg want zijn collega was er niet in de voormiddag en daarom ben ik dan naar daar moeten gaan.
Met tranen van verdriet heb ik Rambo dan in de koffer gelegd en ben naar de dierenarts gereden.Deze zag genoeg en heeft zelfs niet eens meer de moeite genomen om hem nog helemaal te onderzoeken.Ik had dan ook de uitleg gedaan van de voorbije nacht en hij zei toch ook dat Rambo zelfs niet besefte dat hij ergens anders was.
Hij heeft hem dan een verdovend spuitje gegeven en heeft me dan eventjes met de hond alleen gelaten.Iets daarna is hij dan terug binnengekomen en heeft nog eventjes met me gepraat en dan heeft hij stilletjes het andere spuitje in zijn hartje gezet.Zelf heeft hij ook nog tegen Rambo gepraat want hij kende hem toch ook al bijna zoveel jaar, ervoor was het zijn papa bij wie ik met Rambo ging.

Hij heeft zelf voorgesteld om hem terug mee naar huis te nemen zodat we hem in de tuin zouden kunnen begraven.Vooral Femke had laten horen dat ze dit wilde.

S'middags ben ik dan de kinderen gaan halen aan school en heb hen verteld dat Rambo er niet meer was.Ik had hem in een dekentje gewikkeld en hem in de kelder gelegd.Het eerste wat ze vroeg was waar ik hem gelaten had.Toen ik zei dat hij in de kelder lag en dat we als de papa thuis was we hem gingen begraven is ze er direct naar gaan kijken.Ik heb ze laten doen en de ganse namiddag is ze er zeer luchtig over gegaan over het feit dat hij er niet meer was.

S'avonds is Hans thuisgekomen en nadat we gegeten hadden is hij dan een put gaan graven voor Rambo.Samen zijn we dan mee naar buiten gegaan om Rambo in zijn grafje te leggen.Toen is het verdriet bij Femke bovengekomen.Ze is beginnen wenen om niet meer te stoppen tot ze gaan slapen is.Zelfs mijne stoere beer had tranen.

Ik heb haar dan uitgelegd dat dat verdriet is dat ze voelde en dat ze daar nog mee gaat geconfronteerd worden als er bijvoorbeeld iets zou gebeuren met de oma of opa of iemand anders.Het is de eerste keer dat ze bewust afscheid heeft moeten nemen van iemand, nu was het maar een hond.

Lieve Rambo we zullen je missen!!!

oudercontact 21november

Het eerste individuele oudercontact van Femke is dus geweest.

Haar percentage lag zelfs nog een ietsiepietsie hoger dan ik uitgerekend had, ze scoorde meer dan 96% voor taal en iets meer dan 95%voor rekenen.Dus een heel goede prestatie voor een tweede leerjaar.
De juf vertelde me zelfs dat ze aan Femke had gevraagd of ze in 1Oen spaarde voor haar rapport.

Alles was dus zeer positief maar toch heb ik ergens schrik dat ze gaat problemen krijgen later. Nu krijgen ze dikwijls als huistaak mee dat ze moeten lezen maar aangezien ze reeds het hoogste avi-niveau heeft gehaald is dit voor haar geen uitdaging meer.

Nu hebben we met de juf afgesproken dat ze haar gaat extra werk meegeven zodat ze toch een manier leert ontwikkelen om iets te moeten leren.

Gisteren had ze dit dus voor de eerste keer bij en we zijn samen ongeveer 45' bezig geweest voor taal.Ze schrok zelf dat de tijd zo vlug vooruit ging en dat het toch leuk was.Hopelijk zet die positieve trend verder naargelangde oefeningen moeilijker gaan worden.Vandaag zal het rekenen worden.We zullen wel zien.

ziek opnieuw

Wederom ben ik eens geveld door ziekte.Gelukkig zat er deze keer geen ziekenhuisopname in.

Woensdag ben ik een ganse dag gaan werken en was er niets maar s'avonds begon het stilletjesaan op te komen.Ik kreeg hoofdpijn en keelpijn en ik ben dan maar om 22u,wat voor mij zeer vroeg is, gaan slapen na het nemen van een Dafalgan.Donderdagmorgen toen ik moest opstaan om de kinderen en mezelf klaar te maken voelde ik me een echt wrak.Ik had het gevoel dat ik de ganse nacht niet had kunnen slapen omdat ik kou had en toch warm aanvoelde.Koorts genomen en ik wist dat die hoog ging zijn:39° wat dus veel is als je pas uit je bed komt.Dan maar mijn mama wakker gebeld met de vraag of ze de kinderen naar school wilde brengen wat ik kon echt niet.

De dokter gebeld voor een afspraak en een uurtje later mocht ik gaan.Mijn ma is dan maar met mij naar de dokter gereden want ik zou misschien wel accidenten hebben gedaan.Verdict bij de dokter:zware keelontsteking.

De ganse dag heb ik in de zetel gelegen en heb zo een beetje een gevecht moeten leveren om de koorts naar beneden te krijgen maar keer op keer overwon de koorts.Ik heb zelfs de pc niet opgezet gehad en dan moet ik al wel echt ziek zijn om die dicht te laten.

Vrijdag nog een ganse dag in de zetel doorgebracht maar stilaan kreeg ik de koorts dan toch onderdrukt.
Waar ik donderdag koortspieken heb gehad van 39.9° kwam ik vrijdag nog maar aan maximum 38.8°wat natuurlijk nog veel te veel was maar het ging de goede weg op.

Zaterdag was de koorts dan eindelijk onder de 38° en kon ik toch terug al een beetje mijn hoofd rechthouden.En omdat de kinderen gelukkig terechtkonden bij mijn schoonouders en ze daar mochten blijven slapen hebben we dan in de voormiddag er snel gebruik van gemaakt om enkele broodnodige boodschappen te gaan doen waar de kinderen helemaal niet mochten bijzijn en dit allemaal voor de goedheilige man die in het land is een beetje werk te ontnemen want alles kan hij toch niet op zulke korte tijd doen.

Gisteren dan nog naar een verjaardagsontbijt geweest van mijn schoonzus maar de dafalgan moet toch nog af en toe een beetje werk verichten.

Tegen dat ik er volledig bovenop ben moet ik weer 2dagen gaan werken, dus donderdag en vrijdag.

Splitsen BHV

Dat is toch poepsimpel:
BRUS-SEL
HAL-LE
VIL-VOOR-DE

Ik ben er zeker van dat mijn dochter dit ook kan.

17 november

Ja gisteren was het dus weer zover, zowel Hans als ik zijn weer een jaartje ouder geworden.

S'morgens zijn we verrast door Femke die voor ons de tafel had gedekt en eindelijk mochten we dan haar rapport zien.Dat had ze vrijdag gekregen en ze wilde het niet laten zien want het moest een cadeautje worden voor onze verjaardag. En amaai wat een cadeau, ze had 95,8% en doet het dus zeer goed.Ikke echt fier natuurlijk,wat had je anders gedacht.

Hans had voor mij een digitale fotokader gekocht en ik had voor hem niets *bloos,bloos* maar dat is eigenlijk een beetje zijn eigen schuld.We hadden gezegd dat we met het geld dat we krijgen een dvd recorder gingen kopen, dus ik had me er niet op voorzien om iets te kopen voor hem.
Hij heeft me gezegd dat hij graag een fleece vest heeft dat hij vrijdag gezien had in een Quadshop en ik was dan maar in Tienen naar een motowinkel gereden maar helaas die hadden zulke dingen niet.Hij heeft dit dus van mij nog tegoed.

Gisterenavond dan bezoek gekregen van mijn familie en vandaag komt Hans zijn familie langs, we hebben geen plaats genoeg om iedereen tegelijkertijd te ontvangen, daarvoor zijn onze beide families een beetje te groot.

Vanmorgen was Femke ook weer geweldig;Op een bepaald moment zegt ze "papa is nu 38 jaar en mama is er 72" Aaaarh ik ben op één nacht zomaar eventjes 30jaar ouder geworden.Ze had zich eigenlijk een beetje vergist, een lapsus dus.Gelukkig maar.

Exceem

In juli heb ik in het ziekenhuis gelegen met een infectie aan mijn been, dat hebben jullie allemaal kunnen volgen.
Nu in september had ik last van,uitslag achter mijn oren en in mijn haar en dat jeukt verschrikkelijk.Eerst dacht ik dat het een vervolg was van schimmel dat nog in mijn lichaam zat.De dokter had mij een zalf voorgeschreven maar die bleek niet te helpen.Dus moest ik naar een dermatologe om me te laten testen op allergieën.Maar die testen wezen uit dat ik geen allergieën heb maar meer iets exceem achtigs.Dus moest ik zalf smeren maar tot op heden heb ik nog altijd uitslag achter mijn oren en in mijn haar en dat blijft dus maar jeuken.Ik heb het gevoel dat ik in het zak ben gezet door de dermatologe omdat ze me, in mijn ogen, niet echt heeft geholpen.
Misschien toch maar eens naar een andere dermatologe gaan? Ik zal wel zien.....

Bloggen

Op een forum waar ik al een tijdje actief ben zitten er nog enkele bloggers.Allemaal mensen die beter uit hun geschreven woorden komen dan ik ooit zal kunnen.Ik ben meer iemand van het gesproken type, ik kan het beter uitleggen dan het te schrijven.

Ik zal de volgende tijd eens wat meer mijn best proberen te doen om het op te schrijven.

steun eens een goed doel

http://freerice.com/index.php

Heel simpel en het kost je enkel wat tijd.

cinema deel 2

Wederom zijn we naar de cinema geweest maar dit keer wel met de kinderen en dan ook een film op hun maat.Gelukkig voor ons duurde hij maar net iets meer dan een uurtje en voor Jelle was dit ook lang genoeg.Hij heeft geen zittend gat en dan is een uur stilzitten voor hem héél lang.

cinema vervolg

Blijkbaar heb ik vergeten te zeggen naar welke film we geweest zijn, dus bij deze:

Cinema

Gisteren waren de kinderen op logement bij oma en opa en hebben wij eens kunnen profiteren van een rustige dag.
We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om eens naar Ikea te gaan wat blijkbaar de helft van de bevolking ook gedacht had want het was er superdruk.Jelle heeft nu ook een nieuw bed, hij sliep in een bed dat nog van mijn zus haar zonen geweest was.Ik vond dat het nu wel stilaan tijd werd voor een eigen groot bed, eentje waar hij dus nog jaren kan in slapen.
We zijn daar ook iets gaan eten, geen gezeur rond ons oren en eens warm eten ipv afgekoelde dingen.Hans wist niet goed waar hij het had en stelde dan maar voor om naar de cinema te gaan s'avonds.Nog zo'n ding dat al meer dan 7jaar geleden was.Het was al geleden van voor de geboorte van Femke dat we nog eens onder ons tweetjes een filmpje hadden meegepikt.
We hebben dus genoten en besloten dat dit voor herhaling vatbaar is.Hopelijk duurt het weer geen 7jaar eer ik hem nog eens mee naar de cinema krijg.

Halloween

Gisteren een griezelwandeling gedaan georganiseerd door de Gezinsbond.

verjaardagsfeestje voor Femke en Brent

Gisteren voor de kinderen van hun klas een feestje gegeven in een binnenspeeltuin en zoals de foto's zeggen, hebben ze er de tijd van hun leven doorgebracht.

17 oktober 2000

7 jaar geleden rond 16.45u ben je ter wereld gekomen.
Je was het eerste meisje in de familie en voor ons o zo welkom.
Mijn papa heeft dit niet meer kunnen meemaken ook al wist hij dat er een kindje onderweg was.Ik weet heel zeker dat als hij er nu nog moest geweest zijn dat je dan zijn oogappel was.Met je lichtblauwe kijkers windt je iedereen rond je vingers.
Ik zal Hans maar verwittigen dat hij peper aan de voordeur moet strooien.
Femke oftewel muis(vandaar de naam van deze blog) nog een gelukkige verjaardag.

Wat te doen?

Ik heb al enkele keren te horen gekregen dat ik Jelle zijn haar moet laten knippen maar weet niet goed of ik het zou laten doen.
Wat denken jullie ervan?

De eerste foto is van vorig jaar toen hij pas naar de kapper was geweest en de andere foto is van vorige week waar je ziet dat een kappersbezoekje al een tijdje geleden is.

Autoproblemen

Nadat ik maandag hier postte dat er geen speciaal nieuws te melden was ben ik een beetje voorbarig geweest.
De problemen zijn hier dinsdag begonnen.
Ik moest niet werken en ik had een afspraak gemaakt bij de dokter omdat ik al enkele weken sukkel met uitslag achter mijn oren,onder mijn oksel dat uitloopt naar mijn borst en op mijn buik.
Net voor ik naar de dokter ging ben ik even bij mijn zus gestopt voor een gezelige babbel en een taske koffie maar toen ik daar wilde vertrekken liet mijn auto het afweten.Met geen stokken kreeg ik die nog gestart.grrrrrrr
Dan maar met mijn zus hare auto naar de dokter en toen ik terug was nog eens geprobeerd maar noppes, hij wilde niet starten.Ik bel naar Hans om te zeggen dat ik in panne stond en omdat hij toch een middagpauze ging nemen is hij dan maar naar daar gekomen.Maar nog steeds wilde de auto niet starten.Hans heeft dan naar zijne pa gebeld om mij te komen wegslepen naar de garage.
Gelukkig heeft mijn schoonmoeder nog een auto waar niet veel mee gereden wordt en had ik dus toch nog vervoer.
Gisteren woensdag bellen we s'namiddags naar de garage om te horen wat er aan scheelt maar ze hadden er nog niet kunnen naar kijken.Een tijdje later belt de garagist en hij vraagt me wat me wat er aan scheelt want hij startte direct.Begrijpen wie begrijpen kan.
Hans spreekt af dat we hem vandaag komen halen zodat ze hem nog eens kunnen testen.Weer start de auto zonder problemen en weten ze dus niet wat er aan scheelde.
Maar toen Hans aan de garage wilde vertrekken kreeg hij de auto niet gestart.De garagist erbij gehaald en nu pas weten ze wat er aan scheelt.Het blijkt een pompje in de benzinebak te zijn dat stuk is.
Wanneer hij gaat gemaakt zijn weten we niet, we hopen morgen maar als ze dit stuk niet in stock hebben zullen we pas volgende week de auto terug hebben.God wie weet wat ons dit nu weer gaat kosten?
Misschien toch maar eens proberen Hans aan het verstand te brengen dat we beter een nieuwe kunnen kopen?Ik vrees dat dit nog niet gaat lukken, dat zal pas over enkele jaren zijn of de auto moest het helemaal begeven.

geen speciaal nieuws

Niets nieuws te vermelden op de blog daarom maar enkele foto's van de kinderen.

Ik zal ze missen.....

mijn mama.

Morgen vertrekt ze voor 3 weken naar Spanje met een vriendin.
Geen taske koffie bij haar thuis nadat ik de kinderen heb weggebracht,geen dagelijkse babbel na mijn werk, geen beweging bij haar thuis....

Maar het is haar van harte gegund want ze kan een beetje vakantie best gebruiken.Altijd staat ze klaar voor ons en voor mijn zussen en broer, voor haar eigen zus, voor vrienden voor iedereen die ze kent.
Gelukkig is ze van de moderne kant en kan ze bellen met haar gsm of stuurt ze ons een smsje.

MAMA GENIET ERVAN EN KOM HEELHUIDS TERUG NAAR HUIS WANT VOOR EEUWIG KAN IK JE NOG NIET MISSEN!!!!!!

Hij kan het!!!!!

Zoals ik al geschreven heb in mijn vorige post kan Jelle fietsen zonder kleine zijwieltjes.
Zie maar:
Je moet wel je hoofd een beetje scheef houden want de foto's staan verkeerd, sorry hiervoor.

Kinderrommelmarkt

Elk jaar is er in Tessenderlo een grote kinderrommelmarkt waar alleen kinderen hun afgedankt speelgoed mogen komen verkopen.
Vorig jaar zijn we de eerste keer eens gaan kijken en de kinderen hadden elk 5€ gekregen dat ze mochten spenderen aan speelgoed.Dus dit jaar gingen we ook eens kijken, alsof ze hier nog geen speelgoed genoeg hebben natuurlijk en wederom kregen ze elk een portemoneetje met kleingeld dat ze mochten spenderen.

Femke heeft haar een klein skatebord gekocht dat nog splinternieuw was, een ActionMan en een geweer van ActionMan.

Jelle was alleen maar geïnteresseerd in auto'tjes want hier heeft hij er niet veel van thuis(een 200tal)maar was toch redelijk kieskeurig.Uiteindelijk heeft hij enkele oldtimers gekocht.

Toen we nog verder wandelden viel mijn oog op een jongensfietsje dat daar stond aan de prijs van 8€,het was wel nog een beetje te groot maar volgend jaar is dit voor Jelle de ideale maat.Mijn schoonvader heeft het uiteindelijk gekocht voor 6€ en zo is Jelle een fietsje rijker geworden.

Toen we op weg waren naar de auto wilde hij er persé eens mee rijden.Dus Hans houdt het fietsje in evenwicht en Jelle begint te fietsen.Op zeker ogenblik laat Hans de fiets los en fietst Jelle,tegen ieders verwachtingen,alleen verder.Moet het gezegd dat ik enerzijds apetrots ben op mijn zoon maar anderszijds toch ook een beetje ongerust.Stel dat hij zijn evenwicht verliest, hij kan niet met zijn voetjes aan de grond, dan valt hij gegarandeerd een smak neer.Gelukkig is dit niet gebeurd.
Nu gaan we er wel voor zorgen dat hij eerst goed leert fietsen met zijn klein fietsje.

Foto's Vakantie Fréjus

Vakantie Frankrijk

Zoals vermeld in de vorige post zijn we dus een weekje naar Zuid-Frankrijk geweest meer bepaald naar Fréjus.We hadden daar op een camping een huisje gehuurd.

Dus de nacht van vrijdag op zaterdag zijn we om 2u opgestaan en hebben we ons klaargemaakt, de auto volledig in orde en dan pas de kinderen uit hun bed gehaald.Het was dus 3.30u toen we echt vertrokken.We waren nog maar net voorbij Tienen of we reden al ik dikke mist.Hans was al een beetje slechtgezind aan het worden omdat we dat echt niet gedacht hadden dat het zo mistig zou geweest zijn.Zelfs toen we de autostrade opreden was het nog mistig en konden we niet sneller rijden dan 90km maar na enkele km begon de mist te verdwijnen en konden we toch sneller verder rijden.

Enkele keren tegen de kinderen moeten zeggen dat ze maar een beetje verder moesten slapen dan ging de tijd sneller voorbij.Na een uur zijn ze dan toch weer in slaap gevallen tot rond 7u en toen wilden ze niet meer slapen.
Gelukkig hadden we een dvd speler in de auto geïnstalleerd en waren ze rustig.

Elke keer als we stopten om even de benen te strekken of iets te eten vroeg Jelle of we er al waren want hij wilde kost wat kost gaan zwemmen.Het was dus een beetje een teleurstelling als we dan zeiden dat we nog een beetje moesten verder rijden.

Rond 17.45u reden we de parking op en konden we ons laten inschrijven.We konden dus niet vlug genoeg in ons huisje zijn want het eerste dat we moesten doen was gaan zwemmen met de kinderen.Tja belofte maakt schuld hé.En eigenlijk deed het wel deugd zo in een verfrissend zwembad kunnen gaan plonsen na een rit van 1130km.

De rest van de week hebben we prachtig weer gehad en hebben dus met volle teugen genoten van het leven "niets moet alles mag"

Maar zoals aan alle mooie dingen komt er aan de vakantie ook een einde.Vrijdagavond zijn we dan begonnen met inpakken en onze planning was om weer s'nachts te vertrekken zodat we dan de zaterdagavond thuis zouden komen.Maar ineens zegt Hans, we kunnen evengoed nu vertrekken en de ganse nacht doorrijden dan zijn we morgenvroeg thuis.We hebben dus de kinderen laten kiezen en die kozen dus voor nog die avond te vertrekken.

Om precies 22u zijn we dan vertrokken.De kinderen geïnstalleerd zodat ze deftig en veilig achteraan in de auto zaten maar toch een degelijke nachtrust konden hebben en de terugreis kon beginnen. Rond Lyon is Hans gestopt met rijden en hebben we van plaats gewisseld.Hans is direct in slaap gevallen en heeft toch wel een uur of 2 geslapen.Ikzelf had dus nog geen oog dichtgedaan, ik kan niet slapen in de auto.
Om 9.45u reden we hier thuis de oprit op.Het einde van de vakantie dus.

De zaterdag hadden we van Hans zijn familie nog een feest en daar zijn we dan in de namiddag naartoe gereden.Een grote verassing dus voor de oma en de opa want die hadden ons helemaal niet verwacht.

Uiteindelijk zijn we zaterdagavond doodop gaan slapen rond 22u, dwz dat ik meer dan 25u wakker ben gebleven want ik was de vrijdag opgestaan om 8.30u en had dus geen oog dichtgedaan in de auto op de terugweg.
Foto's volgen nog!!

ps: ik denk dat ik geflitst ben in Frankrijk dus ik kan me nog aan een gepeperde rekening verwachten vrees ik.Ik reed 105-110km waar ik maar 90 mocht doen.

Femke op vakantie

Vorige week donderdag is Femke met mijn broer en schoonzus vertrokken voor een weekje Corfu.Met pijn in mijn hart heb ik haar laten gaan,ja ik hou ze liever kort bij mij,maar ze moeten ooit toch eens beginnen met hun vleugels uitslaan.
Vrijdag kreeg ik dan een eerste telefoontje en ik hoorde haar wenen, want ze wilde nog eens graag haar mama zien, maar dat kon dus niet en mijn hart brak een beetje.Je kan zomaar niet naar ginder vliegen om ze terug te gaan halen hé.Een uurtje later kreeg ik dan een sms dat ze zich al terug beter voelde.Eigenlijk was ze oververmoeid omdat ze die donderdag om 7u s'morgens al wakker was en ze pas rond 2u s'nachts konden gaan slapen.Mijn broer heeft haar dan verteld wat ze allemaal gingen doen en nadien voelde ze zich stukken beter.De zaterdag heeft ze dan naar mijn schoonma gebeld om haar een gelukkige verjaardag te wensen en ze klonk stukken beter, een goede nachtrust kan bij haar wonderen doen.
Zondag heeft ze blijkbaar kennis gemaakt met een ander meisje en had ze toch iemand om mee te spelen.
Maandag hebben we haar niet gehoord en dinsdag toen ze belde stonden wij juist in Oostende aan het station om terug te komen van een dagje zee met Jelle.
Nu straks rond 2.40u landt hun vliegtuig en zit haar vakantie erop.
Ik ben reuze benieuwd naar haar verhalen.
En morgennacht vertrekken wij met ons gezinnetje voor een weekje vakantie naar het Zuiden van Frankrijk.

2 kleine kinderen en 1 groot

Volgende foto's hoeven dus geen uitleg.

ziek, het vervolg deel 3

Nog eens eventjes een update geven van mijn gezondheidstoestand.

Vorige week dinsdag ben ik dan nog eens bij de huisdokter op controle geweest en ik ben dus duidelijk aan de beterhand maar moest voor alle zekerheid nog antibiotica verder nemen tot vrijdag.Dan heb ik in totaal 14dagen medicatie genomen en dat zou beter zijn.Mijn handen zijn ook beter maar daar waar ik overal brubbeltjes had begin ik nu te vervellen.Ik krijg dus een babyhuidje, hihi spijtig niet over mijn hele lichaam.
Donderdag stond ik vol rode vlekken en dat was volgens de bijsluiter van de antibiotica normaal.Aangezien ik er geen last van had ben ik er dan ook niet mee naar de dokter geweest.Ik moest de vrijdag de laatste medicatie nemen en sinds zaterdag zijn die vlekjes dus stilaan verdwenen.
Op mijn been zelf is nog steeds een rode vlek, die huid staat gespannen en blinkt maar dat is blijkbaar iets van lange duur eer dat volledig weg zal zijn. S'avonds leg ik er nog ijs op en ik slaap nog steeds met mijn benen hoger dan mijn hoofd.Ik ben er zeker van dat dit ook wel in orde zal komen.

zalige zondag

Terwijl de kinderen in het zwembadje spelen is Hans onkruid aan het uittrekken.En ik, ik zat op het terras en keek er naar.Meer moet dat toch niet zijn.

Ziek, het vervolg deel 2

En inderdaad nog steeds niet genezen.

Woensdag had ik geschreven dat ik opgestaan was met hoofdpijn, wel de rest van de namiddag heb ik in mijn bed gelegen omdat ik ook terug een beetje koorts had.Die steeg terug tot 38° en die vervelende hoofdpijn ging maar niet door.En dan mijn handen die erger en erger werden en verschrikkelijk jeukten, dat is nog erger dan pijn vind ik want voor pijn kan je regelmatig iets nemen maar voor de jeuk kon ik maar 1pilletje(Estivan) per dag nemen en dat was niet genoeg.

Donderdag nog een ganse dag zielig liggen wezen maar dan wel niet meer in mijn bed maar hier beneden in de zetel.

Vrijdag ben ik dan maar naar de huisdokter terug geweest om zeker te spelen dat ik weer niet zieker zou worden in het weekend.
Toen ze mijn handen zag dacht ze direct aan die schimmel aan mijn tenen.Door dat wondje is ook die schimmel binnen in mijn lichaam gekomen en heeft zich op mijn handen gezet.We begrijpen niet waarom ze in het ziekenhuis daar niets voor gegeven hebben en zodus moet ik nu 2 weken 4pilletjes Sporanox nemen om die schimmel kapot te krijgen.

Resultaat: per dag 10pillen, eigenlijk 11 maar die Estivan voor de jeuk neem ik al niet meer.Ik moet aan mijn tenen Daktarin blijven gebruiken en aan mijn handen Dactacort.De jeuk is al stukken minder en ik vind niet dat er nog broebeltjes zijn bijgekomen.Hopelijk zijn we op de goede weg.

Dinsdag toch nog maar eens bij de huisdokter op controle dus wordt hier zeker nog vervolgd.

ziek. het vervolg.......

Eventjes updaten hoever het staat met me.
Maandagmorgen ben ik toch maar naar mijn eigen huisdokter geweest omdat mijn been er niet beter op werd en omdat ik ter hoogte van mijn lies ook een rode vlek had die een beetje pijnlijk was.Zelf was ze er ook niet gerust in en ze verwees me door naar spoedgevallen omdat ik volgens haar enkele dagen antibiotica intraveneus moest krijgen want de pijn in mijn lies was het begin van lymfangitis.

Tegen mijn goesting ben ik dan maar naar spoed gegaan en ojee wat een overrompeling was dat daar zeg.Men sprak daar van wachttijden van meer dan 4u.Gelukkig was er iemand op de dispatching die ik kende en die heeft ervoor gezorgd dat mijn wachttijd met de helft verminderd werd.
Toen vonden de dokters ginder het inderdaad aangewezen dat ik 2à3dagen zou opgenomen worden want het was inderdaad een beginnende lymfangitis.
Ik heb me er dan maar bij neergelegd dat ik moest blijven en toen ik eindelijk naar een verpleegafdeling werd gebracht bleek er dan ook nog geen plaats te zijn op een kamer enkel hun onderzoekslokaal was vrij en daar werd ik dan geïnstalleerd.Een kamer zonder wc, geen radio of tv, eigenlijk was er niets voorzien van enig comfort in die kamer.Maar ik doe niet moeilijk en wil de verpleging zo weinig mogelijk tot last zijn.Gelukkig mag ik van de nachtverpleegster een laptop van de dienst gebruiken zodat ik mijn avond kan doorbrengen op tinternet.

Dinsdag kwamen de proffen langs en deze vroeg me of ik het zag zitten om daar enkele dagen te blijven maar mijn antwoord was negatief.Daarom hebben ze besloten om mijn de antibiotica die intraveneus gegeven werd om te zetten in pilletjes en daardoor mag ik dus naar huis.Joepie.

Vandaag is mijn been al terug beter, nog niet volledig genezen maar de roodheid is aan het minderen en de pijn in mijn lies is bijna volledig weg, dus deze AB is de goede medicatie.
Ik ben wel opgestaan met hoofdijn vandaag en mijn handen staan vol met broebeltjes die verschrikkelijk jeuken.Die uitslag op mijn handen had ik al maar die is precies wel erger geworden.In Leuven wisten ze precies niet goed wat dit is en daar hebben ze dan maar iets tegen de jeuk voor voorgeschreven.
Ik zal wel zien wat dit de volgende dagen gaat geven anders kan ik nog eens naar de dokter gaan.

Als ik iets heb dan is dat altijd in extremen, een beetje roodheid groeide bij mij uit tot bijna mijn volledig onderbeen, een broebeltje is bijna vol staan op mijn handen.Ik heb nog gezegd gehad dat ik precies alleen maar goed ben voor op het containerpark gesmeten te worden maar ik vrees dat ze voor mij de juiste container niet hebben.

Ziek

Vrijdag is voor mij in mineur geëindigd.
We gingen gaan zwemmen met de kinderen, alle Hans dan toch, en tegen dat we aan het zwembad waren voelde ik me ellendig.Daar aangekomen heb ik in het cafetaria direct een glas water gevraagd opdat ik een Dafalgan kon nemen.Ik heb daar dus een uur liggen bibberen van de kou en dan weet ik dat dit ernstig is.Na het zwemmen zijn we dan direct naar huis gekomen en ik ben direct in mijn bed gekropen na eerst nog een dosis Dafalgan te nemen.

Gisterenmorgen toen ik opstond gloeide ik van de koorts,gemeten en wat bleek 39,8°Dus veel te veel als je pas uit je bed komt.Dan toch maar toegestaan dat Hans de dokter van wacht ging laten komen.Mijn been was op een plek redelijk rood en deed pijn als je eraan kwam.Ik dacht eerst dat ik flebitis heb maar het blijkt een bacteriële infectie te zijn vermoedelijk veroorzaakt door een dazerik.Ik kan me zelfs niet herinneren dat ik gestoken ben door iets.

De ganse zaterdag heb ik in mijn bed doorgebracht,zo ellendig was ik.Nu ben ik al uit mijn bed en heb ik blijkbaar al iets minder koorts maar volledig koortsvrij ben ik nog helemaal niet.

Ik denk dat ik morgen naar mijn eigen dokter ga gaan want de rode vlek is in mijn ogen zelfs nog groter geworden.

Aanleg terras deel 4

Eindelijk is het helemaal af.5 dagen heeft het geduurd maar het was de moeite waard om te wachten.
Nu is het nog aan ons om de tuinmeubelen buiten te zetten,nog enkele potten met planten en laat het dan de rest van de zomer maar lekker weer zijn zodat we toch nog een beetje van ons terras kunnen genieten.

Aanleg terras deel 3

En terwijl ik gaan werken was is er maandag en dinsdag vlijtig verder gewerkt.Nu nog een stuk aan de achterdeur en dan invoegen.

Pretland junior

Terwijl ze hier dus aan het terras bezig waren ben ik met de kinderen naar een binnenspeeltuin geweest zodat ze zich eens konden uitleven want deze week is het geen schitterend weer geweest en ze waren het binnenzitten een beetje beu.
Dat was een idee van mijn vriendin om ernaar toe te gaan samen met haar en haar kinderen en ze hebben zich dus ten volle kunnen uitleven.

Aanleg terras deel 2

Vandaag waren ze met 2 en toch lijkt het alsof ze niet veel gedaan hebben.Maar er is dus een hele hoop paswerk omdat de vloer een beetje moet aflopen naar het gras toe.Daar hebben ze dan gootjes gezet voor afwatering en hebben ze de pallisades terug moeten herzetten want ze zaten te ver.Maandag gaan ze verder doen, dan is Hans thuis en kan hij zelf meehelpen.

Aanleg terras deel 1

Eindelijk na lang wachten is het vandaag dan het moment suprème.Ze zijn begonnen aan het zetten van de pallisades die het terras afboorden.Ik schrijf wel "ze" maar vandaag was hij maar alleen.Een al iets oudere man, ik durf er geen leeftijd opzetten,maar een verdomd harde werker die dan ook nog een massa geduld heeft met 2 kinderen die willen helpen maar eigenlijk meer in de weg lopen.
Vervolg morgen....

Koekjes

In navolging van anderen was het hier vandaag koekjes bakken geblazen.
Vol goede moed ben ik vanmorgen begonnen met het klaarmaken van het deeg opdat de kinderen met hun vormpjes koekjes konden maken.De eerste lading koekjes was klaar en even vlug weer verdwenen maar dan in de magen van de kinderen.Nadat ze hun eerste koekjes opgegeten hadden waren ze het natuurlijk ook even snel weer beu.

een oproepje

In de links hier op mijn blog die verwijzen naar andere blogs zit er eentje bij van een meisje dat leukenmie heeft.
Nu hebben de mama en de papa een oproepje gelanceerd om verjaardagskaartjes te sturen naar haar.Ze wordt 5jaar op 1 augustus en dan weten ze dat ze die week in het ziekenhuis zal liggen.Nu willen ze haar dus verassen met een hele hoop verjaardagskaartjes.
Wie zich geroepen voelt om die mensen een hart onder de riem te steken ga dan eens kijken op hun blog en stuur hen een kaartje.Ik ben er zeker van dat Britt het heel leuk zal vinden want ze hebben nog een lange weg te gaan voor men kan zeggen dat ze genezen is.

Olmense zoo

Zondag hebben we van het mooie weer geprofiteerd om nog eens een daguitstapje te doen met de kinderen.We hadden dus besloten om eens naar de Olmense zoo te gaan, daar waren we nog nooit geweest en het is niet langer dan een uurtje rijden wat voor de kinderen lang genoeg is.

Je kan de Olmense zoo niet vergelijken met de zoo in Antwerpen of Planckendael maar toch vond ik het er rustig om rond te slenteren.Sommige dingen zijn wel verouderd maar je ziet toch dat men moeite doet om het terug te opwaarderen.